آتئا āteā

در اسطوره‌ای از مردم افیک (Efik)، آتایی (Atai) نام الهه‌ی مرگ و همسر آباسّی (Abassi)، خدای خدایان می‌باشد. آباسّی پس از آفرینش انسان به صورت زن و مرد، قصد داشت آنها را نزد خود نگه دارد، زیرا نگران بود که اگر آنها به زمین بروند، نافرمان شده و از فرط غرور، خود را همپایه‌ی وی قرار دهند. اما آتائی از شوهرش درخواست کرد که آنها را به زمین فرستاده و ببیند که آن دو انسان چه می‌کنند. اما آباسّی برای آنها دو شرط قائل شد: یکی اینکه غذای زمینی تهیه نکرده و برای رفع گرسنگی پیش آباسّی و همسرش بروند و دوم اینکه با یکدیگر هم بستر نشوند. زن و مرد هر دو شرط را زیر پا نهاده، یعنی هم به تهیه‌ی خوراک زمینی پرداختند و هم با یکدیگر هم بستر شده و تولید مثل کردند. آباسّی به آتائی می‌گوید که: «من حق داشتم نگران باشم، انسان مرا از یاد برده است». آتائی نیز به شوهر خود اطمینان می‌دهد که آنها هرگز نخواهند توانست همسان تو باشند و بدین ترتیب مرگ را به زمین فرستاده و بدین ترتیب انسان میرا شده و فرزندان آنها نیز دستخوش ناسازگاری، نزاع و نفاق در میان خود شدند. بنابراین بعد از نافرمانی انسان بود که آتائی مرگ را به زمین فرستاد و بین آنان اختلاف افتاد.